คัมบัง (Kanban)
เป็นคำในภาษาญี่ปุ่น แปลตรงตัวก็คือ
กระดานหรือกระดาษที่เขียนข้อความ หรือเครื่องหมายต่างๆที่ต้องการสื่อไปถึงผู้อื่น
เมื่อนำมาใช้ในการบริหารการผลิตจะหมายถึง “ป้ายคำสั่ง”
ที่ได้กำหนดเอาไว้ล่วงหน้าว่าเมื่อไร จะให้ทำอะไร เท่าไร และอย่างไร
กฏการใช้คัมบัง มีอยู่ 8 ข้อคือ
1. ห้ามส่งของเสียให้กระบวนงานถัดไป
หน่วยงานที่ผลิตของเสียต้องรับผิดชอบในการแก้ไข เมื่อมีของเสียเกิดขึ้น
เครื่องจักรจะต้องหยุดทำงานโดยอัตโนมัติ หรือต้องหยุดการผลิตทันที
2. กระบวนการถัดไปเป็นผู้เดินไปหยิบของ (Pull
System) ห้ามหยิบเกินกว่าจำนวนที่ระบุในคัมบัง
3. กระบวนการก่อนหน้าผลิตเท่าจำนวนที่ถูกดึงออกไปตามคัมบังเท่านั้น
ห้ามผลิตเกินกว่าจำนวนที่ระบุในคัมบัง และ ต้องผลิตตามลำดับใบคัมบังที่ถูกดึงออก
4. ถ้าไม่มีคัมบัง ห้ามผลิต ห้ามขนย้าย
เพื่อป้องกันการผลิตมากเกินจำเป็น การขนย้ายมากเกินจำเป็น
5. ต้องให้แน่ใจว่า
คัมบังติดอยู่กับสิ่งของตลอดเวลา คัมบังเป็นเอกสารแสดงแทนของจริง
เท่าจำนวนที่จำเป็นเท่านั้น
6. ปรับเรียบปริมาณการผลิต
จะอธิบายในตอนที่ว่าด้วย HEIJUNKA
7. ค่อยๆลดจำนวนใบคัมบังลงไปเรื่อยๆ
คัมบังเป็นเครื่องมือที่ช่วยลดปริมาณคงคลังลงทีละน้อย
8. ทำให้กระบวนการผลิตคงเส้นคงวาและสมเหตุสมผล
ให้ทบทวนอยู่เสมอว่าปริมาณที่ผลิต และ ปริมาณคงคลังมากเกินจำเป็นหรือไม่
ที่มา : สนั่น เถาชารี
Pic: eurocharts.co.uk
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น